Inge
Inge is 35, woont in Zwolle en werkt 2 jaar als medisch adviseur bij het CIZ.
Van tropenarts naar dossierbaan
Ik heb een paar jaren als tropenarts in Suriname gewerkt. Toen mijn geld op was, ben ik teruggegaan naar Nederland. Ik wilde niet meer terug naar het ziekenhuis. Een vriendin werkte als arts bij het CIZ en was erg enthousiast over haar baan; relaxt, boeiend en leuk werk én goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Eerst dacht ik: een dossierbaan is niets voor mij, maar het is veel leuker dan ik had verwacht! Ik zie geen patiënten en dat vind ik niet erg. Ik vind het managementaspect namelijk ook erg leuk. En geen cliëntdossier is hetzelfde, het is steeds weer een puzzel. De wet is zwart/wit maar de dossiers zijn gekleurd. Als arts bij het CIZ krijg je op basis van alle gegevens een beeld van het leven van de individuele patiënt. Het is echt uniek werk en het werk wordt gedaan door een kleine beroepsgroep.
Interessant spanningsveld
Het CIZ is poortwachter; wij kijken naar de mens die een aanvraag doet. Niet iedereen heeft zorg vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz) nodig. Je kunt dus niet iedereen toelaten. Het CIZ geeft daarin goede ondersteuning. We kijken echt naar de cliënt en welke plek binnen de zorg bij hem past. Soms is het zo dat het toepassen van de wet en de plek die het best passend is voor de cliënt, niet met elkaar overeenkomt. Dat spanningsveld vind ik interessant. Dat maakt dat het boeiend blijft als je de zorgvraag ziet en je jezelf afvraagt: ‘is dit echt Wlz of kan deze cliënt beter ergens anders zorg krijgen?’ Ik ga dan op zoek naar meer informatie en overleg met de onderzoeker die de cliënt heeft gezien, de betrokken behandelaars, familie of een collega-medisch adviseur. Toch houd je afstand tot de cliënt, dus je hebt niet dat je ’s avonds nog met een cliënt in je hoofd zit.
Vroege ochtend
Ik kan mijn werk heel goed combineren met mijn privéleven. Je bent best vrij in hoe je je werk indeelt. Ik werk 3 dagen en ik start om 6 uur ’s ochtends omdat dit in de gezinsplanning het beste uitkomt. In de middag ben ik vrij. In overleg kun je veel thuiswerken, ook voor de coronaperiode deed ik dat al. Ik heb nu de mogelijkheid om naast mijn werk aan zelfontplooiing te doen. Dit kan ik omdat het werk is afgebakend. Op deze manier kan ik er makkelijk iets naast mijn werk bij doen. Momenteel doe ik een Master Public Health.
Casuïstiek bespreken
Het contact met de collega’s is het leukste! Het functioneren in een team vind ik erg fijn. Ik werk in een team met onderzoekers en beoordelaars waardoor we veel kennis delen en kunnen sparren. Ik geef onderwijs aan mijn team door een casus te bespreken, bijvoorbeeld over dementie of multiproblematiek. Hoe kijken we vanuit ieders functie naar een casus? Hier leren we allemaal erg veel van. Ik vind dit erg leuk om te doen en het zorgt ervoor dat we als team meer op 1 lijn komen. Ook als medisch adviseurs onderling doen we dit. We bespreken veel inhoudelijke casuïstiek; hier is ruimte voor. Ik vind mijn werk nuttig en wezenlijk. Ik toets de toegang tot de wet als organisatie die onafhankelijk naar de cliënt kijkt. Dat vind ik een mooie en belangrijke rol. Het zou daarom mooi zijn als deze functie meer onder de aandacht komt bij medici.
Toon alle verhalen